İlk iki halüsinasyonu çocukken köyde gördüm. 14-15 yaşlarındayken renkli elbiseli semazenler görüyordum. Arada bir babama söyledim, doktora götüreyim dedi. Kabul etmedim.
30 yaşına kadar tatlı hayaller sürdü, arada bir kâbuslar olurdu. 30 yaşındayken şiddetli bir nöbet yaşadım. Çevremdeki büyüklere söyledim, psikiyatriye gitmemi söylediler.
1988 yılında psikiyatriye Cerrahpaşa Psikiyatriye gittim. Doktorum Prof. M. Reha Bayar, o zaman asistandı. Muayene etti, ilaçlara başladım. Tedavinin altıncı ayında ise doktorum paylaştığım hikayeler sonucu hastalığımın paranoid tip dissosiyatif sendrom olduğunu söyledi.
28 yıldır arada bir acil durumlar dışında hep Reha Bey kontrollerimi yaptı ve ilaçla tedavimi düzenledi. Şimdi iyiyim, nöbetler de 5 yıldır olmuyor. 10 yıl öncesine kadar güne bölünmüş 20 tane hap alıyordum. Şimdi ise 1 tane ilacım var. Bir de yan etki giderici. Hastalık tekrarlamasın diye ömrüm boyunca ilaçlarımı kullanacağım.
Hobilerim var. Kitaplarla uğraşıyorum ve resim yapıyorum. Bunlar da tedavime yardımcı oluyor. Rahatsızlığım, halüsinasyonlar, iç sıkıntısı ve uyku uyumakta güçlük çekerek başladı. Şimdi iyiyim.
Bu rahatsızlığı yaşayanlara önerim: En çok sevdikleri şey neyse onunla kendilerini meşgul etsinler. Daha iyi olacaklar ve sağlıklarına kavuşacaklar.
Herkese sağlık, sıhhat, mutlu günler dilerim.
Orhan Üsküner
